Stand by Me - 1986
Regie: Rob Reiner
Hoofdrollen: Wil Wheaton, River Phoenix, Corey Feldman, Jerry O'Connell, Kiefer Sutherland, Gary Riley, Bradley Gregg, Casey Siemaszko...
Scenario: Bruce A. Evans, Raynold Gideon (op basis van de novelle "The Body" door Stephen King)
Muziek: Jack Nitzsche
Montage: Robert Leighton
Cinematografie: Thomas Del Ruth
Première: 1986
Genre: Drama, Avontuur, Roadmovie
Speelduur: 89 min.
Taal: Engels
Land: Verenigde Staten
Opmerking: Regisseur Rob Reiner beschouwt dit als zijn beste film die hij ooit heeft gemaakt.
- Recensie:
Stand by Me - 1986
Het is duidelijk dat "Stand By Me" is gericht op het volwassen publiek van de jaren 80 die in de jaren 50 kinderen waren. Een film over vier vrienden die eveneens het onvermijdelijke einde van jeugdvriendschappen behandelt. De film Stand By Me is gebaseerd op het korte verhaal "The Body" geschreven door Stephen King. Het speelt zich allemaal af op het platteland van de jaren 1950. Er moet echter worden vermeld dat"Stand By Me" geen bloederig als net zomin een horror verhaal is. Tot op zekere hoogte zie je jezelf in de jongens. De jongens worden gespeeld door Corey Feldman, River Phoenix, Jerry O'Connell en Wil Wheaton. Vooral Phoenix is briljant, hij speelt Chris Chambers die waarschijnlijk degene is die het het slechtst thuis heeft en de meeste steun nodig heeft, maar nog steeds degene is die de anderen stuwt, troost en helpt. Sterk! In de rol van pestkop zien we dan weer Kiefer Sunderland. De aandachtige kijker kan ook John Cusack opmerken in een kleine bijrol. Het script is interessant, de acteurs zijn goed, voeg daar een mooie fotografie aan toe van het landelijke Amerika en alles voelt als een betoverende zomervakantie zoals je zelf misschien ooit hebt ervaren…
Een film over sterke vriendschap die aangrijpend en spannend is en zowel jong als oud zal boeien.
D.D. voor Libertina Movie.
-
Verhaallijn:
Stand by Me - 1986
Heden, Gordon Lachance (Richard Dreyfuss) zit in zijn auto een krantenartikel te lezen over een man die is doodgestoken in een fastfoodrestaurant. Het artikel brengt hem in een nostalgische gemoedstoestand en begint daarop zijn verhaal te vertellen van toen hij 12 jaar oud was en voor de eerste keer in zijn leven een dode mens zag.
Flashback naar 1959, Gordon "Gordie" Lachance ( Wil Wheaton ) speelt kaart in een boomhut met zijn beste vrienden Chris Chambers ( River Phoenix ) en Teddy Duchamp ( Corey Feldman ).
De jongens hebben elk op zich een eigen achtergrond met de daarbij horende reputatie. Chris komt uit een familie die berucht staat om hun oneerlijkheid en agressieve aard, wat hem een slechte naam geeft ondanks zijn harde maar vriendelijke instelling. Teddy is bizar en herkenbaar aan zijn verminkte rechter oor. Zijn vader woont in een psychiatrische inrichting, maar Teddy spreekt vol lof over hem door zijn geldendaden tijdens de Tweede Wereldoorlog. De vierde van hun groep is de kinderachtige Portly Vern Tessio (Jerry O'Connell), vanwege zijn overgewicht wordt Vern vaak gepest door de anderen.
Portly smeekt om te worden binnengelaten in de boomhut, en maant zijn vrienden dat hij belangrijk nieuws heeft. De vrienden lachen hem uit tot hij vraagt of ze een lijk willen zien. Hun aandacht is getrokken en als hij uitlegt dat terwijl hij op zoek was naar de door hem vergeten plaats van zijn spaarcentjes onder de veranda, zijn oudere broer Billy (Casey Siemaszko) en vriend Charlie Hogan (Gary Riley) hoorde bespreken hoe Billy het lichaam van Ray Brower vond, een kind dat sinds kort vermist is. Gordie en zijn vrienden luisteren gefocust naar het verhaal, want Ray was van hun leeftijd. Hij is voor het laatst gezien terwijl hij bosbessen plukte in de bossen buiten de stad. Billy zegt dat het kind moet zijn aangereden door een trein en weigert de ontdekking te melden bij de politie omdat hij in de omgeving was van het lijk, met een gestolen auto.
Gordie en de drie vrienden besluiten het lichaam te gaan zoeken en zo de helden te worden van de lokale bevolking. Aan hun ouders vertellen de 4 vrienden dat ze de volgende dag bij elkaar thuis zullen logeren, om zo heimelijk de volgende ochtend te kunnen vertrekken. Die ochtend gaat Gordie zijn spullen ophalen in de kamer van zijn oudere broer. Een paar maanden eerder overleed zijn broer, Denny (John Cusack), een populaire atleet, bij een auto-ongeluk. Gordie's moeder (Frances Lee McCain) is sindsdien stil en afstandelijk en zijn vader (Marshall Bell) vraagt hem waarom hij geen vrienden zoals die van Denny kan hebben of sporten zoals hij. Hij heeft geen interesse in de aspiraties van zijn zoon om schrijver te worden en bekritiseerd Chris voor het stelen van melkgeld op school. De enige steun die Gordie kreeg was van zijn broer die hem een oude Yankee pet gaf, iets wat hij nu koestert.
Gordie ontmoet Chris in de stad die hem meeneemt naar een steegje en hem daar het pistool laat zien dat hij uit het bureau van zijn vader heeft gestolen. Gordie richt het pistool op een vuilnisbak en haalt de trekker over, denkend dat hij niet geladen is. Dat is het echter wel. Bij de knal die volgt schrikken beiden zo erg en rennen naar de hoofdstraat waar ze een paar leden van de bende tegenkomen onder leiding van Ace Merrill (Kiefer Sutherland). Ace steelt Gordie's pet en bedreigt Chris met een brandende sigaret. Ze laten de jongens ongedeerd gaan en lopen lachend weg. Gordie en Chris gaan zich vervolgens voegen aan de afgesproken plaats bij Teddy en Vern aan het spoor, waar ze zich realiseren dat niemand eten heeft meegenomen. Ze leggen hun geld samen en komen overeen om onderweg iets te kopen. Als een trein nadert, komt iedereen behalve Teddy van het spoor af. Teddy imiteert het schieten van een automatisch wapen op de trein, met de bedoeling deze op het laatste moment te ontwijken, 'net als zijn vader in Normandië'. Chris trekt hem echter van de sporen voordat de stunt kan worden uitgevoerd en scheld hem uit voor zijn roekeloos gedrag.
Ze passeren al snel aan een lokale schroothoop waarvan het gerucht gaat dat de eigenaar er met een woeste hond genaamd Chopper woont, die hij zogenaamd heeft getraind om indringers aan te vallen, waarbij hij de indringers zou bijten in het kruis. Eigenaar en hond blijken echter niet aanwezig te zijn en de vier rusten een paar minuten in de schaduw van een autokap, terwijl Gordie, na het verliezen van een loopsprint, voedsel gaat halen in de winkel aan de andere kant. Op de terugweg ziet hij de anderen over het hek klauteren en draait zich net op tijd om de eigenaar, Milo Pressman (William Bronder), te zien verschijnen, schreeuwend om Chopper. Gordie rent verwoed naar het hek met de hond dicht op zijn hielen, maar haalt het. Hij draait zich om en ziet dat Chopper (echte naam van de hond, Popeye) een golden retriever niet de hond is die hij had verwacht. Milo rent naar het hek en berispt de vier jongens voor het uitlachen van zijn hond. Teddy gooit een paar beledigingen, maar is geschokt als Milo zijn vader een gek noemt. Teddy breekt af en schreeuwt dat zijn vader het strand van Normandië bestormde. De anderen nemen het op voor hun vriend en leiden de woeste Teddy uiteindelijk weg van de plaats om hun tocht langs de treinsporen verder te zetten.
Als de vier vrienden aankomen bij een brug aarzelen ze om deze over te steken. Onzeker over wanneer de volgende trein zal komen. Vol vertrouwen beginnen ze alsnog de brug over te steken met Chris en Teddy aan de leiding met in hun zog Gordie en Vern, die ervoor gekozen heeft om te kruipen in plaats van te lopen. Halverwege verliest Vern een kam die hij in zijn shirtzak had gestopt. Gordie kijkt consequent om en buigt voorover om aan de rails te voelen. Een lichte trilling rail leidt hem naar rookpluimen in de verte. Hij schreeuwt TRAIN!!! En schreeuwt tegen Vern op te staan en te rennen. Ze zijn nauwelijks in staat om de andere kant van de brug te halen en springen net op het einde van de brug de schuin lopende afgrond in. Chris grapt dat ze nu ten minste weten wanneer de volgende trein is. Terwijl ze dieper het bos in gaan, besluiten ze het kamp op voor de nacht op te zetten. Gordie vertelt ze het verhaal over een zwaarlijvig kind genaamd Lardass Hogan (Andy Lindberg), vanwege zijn gewicht. Lardass is het beu om uitgelachen te worden om zijn aanzienlijke omvang en neemt wraak op de rest van zijn stad door zichzelf te dwingen hevig over te geven tijdens een bosbessentaart eetwedstrijd. Wat volgt is een komische kettingreactie van een langdurend kotsen.
De jongens besluiten in ploegendienst te slapen en Gordie grijpt de gelegenheid aan, terwijl Vern en Teddy slapen, om alleen met Chris te praten. Chris zegt dat hij zijn familienaam en de associatie die hij met hen heeft haat, en wil ooit de streek verlaten om op een andere plaats iets van zichzelf te maken. Hij onthult dat hij het melkgeld op school stal, maar dat hij later bekende en het geld teruggaf aan een lerares. Desondanks werd Chris geschorst; want blijkbaar gaf de lerares het geld uit aan een nieuwe jurk, in plaats van het aan haar superieuren te overhandigen. Nog steeds kapot van het verraad van de lerares, breekt Chris en huilt.Chris nam de schuld op zich voor de diefstal, maar kon zich nooit mee verzoenen vanwege de goede reputatie van zijn familie.
De volgende dag zwemmen de jongens over een moeras en ontdekken dat het gevuld is met bloedzuigers. Gordie valt flauw na het vinden van een bloedzuiger in zijn ondergoed. Terug op pad vinden de jongens Ray Brower's lichaam. De ontdekking is traumatisch voor Gordie, die Chris vraagt waarom zijn broer Denny moest sterven en beweert dat zijn vader hem haat. Chris is het daar niet mee eens en beweert dat Gordie's vader hem gewoon niet goed kent.
Terug naar heden schrijft de volwassen Gordie dat Teddy en Vern kort na hun middelbare school van hem en Chris afdwaalden en onthuld dat Chris later naar de universiteit ging en advocaat werd. Toen hij probeerde een gevecht in een restaurant te beeindigen, werd hij doodgestoken. Ondanks dat hij Chris bijna tien jaar niet meer zag, typt Gordie dat hij hem voor altijd zal missen.
Gordie sluit zijn verhaal af met de volgende woorden: "Ik heb later nooit meer vrienden gehad zoals toen ik twaalf was. Hij neemt even de tijd om daar over na te denken en gaat dan naar buiten om met zijn zoon en deze zijn vriend te spelen.
D.D. voor Libertina Movie.
Trailer:
Andere films van Rob Reiner (USA) op Libertina Movie:
Reacties
Reactie plaatsen