Verhaallijn: Belle - 1973

Mathieu Grégoire (Jean-Luc Bideau), archivaris en schrijver, specialist in 16de-eeuwse liefdespoëzie, woont met zijn vrouw (Danièle Delorme) en tienerdochter (Stéphane Excoffier) die binnenkort trouwt met een hyppieachtige figuur die hij afkeurt, in het rustige Ardense stadje Spa. Na het geven van een lezing op een bijeenkomst van een poëzievereniging, vertrekt Mathieu met zijn wagen naar huis. Hij kiest voor een schilderachtige route om naar huis terug te keren. Als hij door het donkerste deel van het bos rijdt raakt hij met zijn Volvo, een grote hond die uit het niets opduikt. Hij stapt uit de wagen en ontdekt dat de hond verdwenen is.

In de overtuiging dat de hond zwaar gekwetst moet zijn keert hij de volgende dag terug met een jachtgeweer, maar hij kan het dier in eerste instantie niet vinden. Tot hij plots een pijnlijk gejank hoort uit het bos en ontdekt er dat de hond nog leeft, maar dodelijk gewond is. Op veilige afstand volgt hij de zieltogende hond die hem brengt naar een ruïne van een berghut. Daar verschijnt een knappe maar spraakloze jonge vrouw (Adriana Bogdan) waarvan hij vermoedt dat ze de eigenaar van de hond is. Om haar gerust te stellen legt hij zijn jachtgeweer opzij en volgt de vrouw rond de hut. Als hij zich realiseert dat de vrouw het geweer wegnam, hoort hij een geweerschot aan de andere kant van de hut. Hij haast zich terug vanwaar het schotgeluid kwam, tot zijn verbazing ziet hij dat de vrouw zojuist de hond een genadeschot gaf om hem uit zijn leiden te verlossen. Snikkend gooit ze het geweer terug naar Mathieu en rent naar binnen. Mathieu loopt terug naar zijn Volvo en rijdt naar huis.

Hij vertelt noch zijn vrouw of dochter iets over zijn ontmoeting met de vreemde vrouw. Hij gaat terug naar zijn leergierige maar luchtloze leven in de archieven van een provinciestad en catalogiseert enkele eeuwen van geboorten, huwelijken en sterfgevallen. Dagen later gaat hij terug naar de ruïne in het bos waar hij op de bovenverdieping de mysterieuze vrouw ontdekt die duidelijk ijlend ziek is. Hij haast zich met zijn auto naar de stad en keert terug met medicijnen en voedsel. De vrouw herstelt. Aangemoedigd door zijn herstellende krachten leert Mathieu haar zijn naam, zich realiserend dat ze hem niet begrijpt, noemt hij haar 'Belle'.

De komende weken vindt Mathieu excuses en smoezen uit om zowel van huis en werk weg te blijven. Het duurt niet lang of hij verontschuldigt zich niet eens meer voor zijn afwezigheid. Zijn talrijke afwezigheden worden eerder onderwerp van nieuwsgierigheid dan van roddel. Want waar zou iemand als Mathieu de nodige passie vinden voor zoiets vreemds als ontrouw? En met wie dan?

Tijdens één van de veelvuldige bezoekjes aan Belle ontdekt Mathieu dat een buitenlandse man zich plotseling bij Belle heeft gevoegd in hun idyllische liefdesnest. En Belle heeft hem blijkbaar alles verteld over Mathieu. Hij maakt het Mathieu lastig en 'leent' zelfs zijn Volvo voor een rondje door de stad. Niet van plan om zich te onderwerpen aan een ménage a trois, besluit Mathieu al snel dat deze indringer moet vertrekken. In een complot samen met Belle's schiet zij hem neer. Belle stapt naar voren, gooit een zeil over het lichaam en schreeuwt: "Volvo!" Samen dumpen ze het lichaam in een van de vele moerassen in de buurt.

Na het gebeuren komt Mathieu te laat aan bij zijn lezing over de Franse poëzie. Hij citeert uit de gloeiende liefdesonnetten van Louise Labe en Maurice Sceve met een opzienbarende maar onverklaarbare urgentie. Zijn publiek (de gebruikelijke provinciale types) wordt verontwaardigd over zijn bijna pornografische recitaties. In het public ontwaard hij een persoon die sterk lijkt op de man die hij en Belle voordien hebben vermoord en gedumpt in het moeras. Na afloop van de lezing ziet hij de man nog net het gebouw verlaten. Mathieu in de overtuiging dat de man nog niet dood was loopt de man achterna en nog voor deze het gebouw kan verlaten grijpt hij de jonge man en verkoopt hem een klap in het gezicht. Als de man roept om de politie, ziet Mathieu zijn vergissing in en verontschuldigt zich. De man blijft kwaad en aanvaard te verontschuldigingen niet.

Mathieu’s dochter trouwt met haar verloofde die hij afkeurt. Jeanne, zijn liefhebbende vrouw, voelt dat iets de seksuele tevredenheid van haar man heeft verstoord. Tijdens het trouwdiner vraagt een vriendin aan Jeanne om iets op de piano te spelen. Ze begint een stuk te spelen, als ze aan de andere kant van de kamer opmerkt hoe Mathieu in gedachten de ruimte in staart, verdwaald in zijn geheimen. (Op de soundtrack, op het moment dat Jeanne naar Mathieu kijkt, wordt de pianomuziek vergezeld door een onstoffelijke sopraanzang die hartstochtelijk de voorzichtige noten herhaalt die Jeanne had gespeeld). Mathieu brengt het pas getrouwde koppel naar het station voor hun huwelijksreis.

Mathieu zoekt Belle terug op met het plan om samen met haar te vluchten en een nieuw leven te beginnen, maar Belle zegt daarop GELD? Waarna Mathieu met zijn Volvo naar de bank vertrekt om zijn rekening leeg te halen. Waarna hij het geld opbergt in het handschoenkastje van de auto. Terwijl loopt een lokale agent langs en spreekt Mathieu aan over het incident die hij had na zijn lezing waarbij hij een klap uitdeelde. De man diende klacht in en Mathieu moet zich onmiddellijk aanbieden voor een routine verhoor. De lockale agent stapt mee in Mathieu's auto en samen gaan ze naar het verhoor. Onderweg ziet Mathieu dat ze achtervolgd worden door een andere wagen met twee geheimzinnige mannen. Hij stopt in het midden van de weg en legt zijn hoofd op het stuur van de wagen …

D.D. voor Libertina Movie.