VERHAALLIJN / Melancholia - 2011: De film bestaat uit een proloog en twee hoofdstukken. De proloog, is opgebouwd uit stilstaande beelden die vervolgens langzaam in beweging komen en introduceert de film, op muziek van Wagner's opera "Tristan und Isolde". Ter gelegenheid van hun huwelijk geven Justine (Kirsten Dunst) en Michael (Alexander Skarsgård) een weelderige receptie in het chique landhuis huis van Claire (Charlotte Gainsbourg), Justine's zus en John (Kiefer Sutherland), de steenrijke echtgenoot van Claire. Terwijl de familierelaties geleidelijk verslechteren en de avond lijdt onder de effecten van Justine's gemoedstoestanden, komt de planeet Melancholia dichter bij de aarde. Justine heeft een perceptie van de dramatische gebeurtenissen die komen gaan. Wanneer Michael plannen gaat maken voor de toekomst, wordt Justine depressief. Niemand vraagt ooit wat Justine wil, of waarom ze ongelukkig is. Claire dringt er bij Justine op aan om haar slopende melancholie te verbergen voor haar nieuwe echtgenoot Michael. Justines baas, Jack, is meedogenloos, hebzuchtig en vraatzuchtig. Hij spoort Justine tijdens de receptie meermaals aan om een slogan te creëren om een campagne te promoten. In haar melancholische bui maakt ze haar werkgever duidelijk dat ze hem haat en een hekel heeft aan het werk die ze voor hem moet doen. Daarop verlaat de man woedend de receptie. Na enkele uren van afzondering, stemmen Justine en Michael er stilletjes mee in het huwelijk te annuleren. Michael vertrekt... De volgende dag, s'ochtends vroeg. Tijdens het paardrijden met haar zus Claire, merkt Justine dat Antares niet langer zichtbaar is in de lucht. Door websites op het internet te raadplegen, krijgt Claire antwoord op de verdwijning van Antares; een pas ontdekte door de ruimte reizende planeet genaamd Melancholia, die het zonnestelsel van achter de zon binnenkwam, blokkeerde het zicht op de ster; De planeet is nu aan de hemel zichtbaar geworden naarmate hij steeds dichter bij de aarde komt. John is enthousiast over de 'fly-by' die door wetenschappers is voorspeld, terwijl Claire bang is door de op het internet gevonden alternatieve voorspellingen van wel degelijke botsing met de aarde. Ondertussen is de depressie van Justine erger geworden. Ze wordt onder de hoede van Claire en John geplaatst. Justine is in wezen katatonisch en Claire kan haar niet helpen, zelfs niet om haar in bad te helpen. In een poging haar op te vrolijken, maakt Claire gehaktbrood. Justine geeft toe dat ze zo gevoelloos is en dat zelfs haar favoriete maaltijd naar as smaakt. Ondertussen is Claire bang dat het einde van de wereld in aantocht is, ondanks de garanties van haar man. Ze zoekt op internet en vindt een artikel dat voorspelt dat Melancholia en de aarde in feite met elkaar zullen botsen. Haar man verzekert haar dat deze anekdotes zijn geschreven door 'onheilsprofeten' op zoek naar hun 15 minuten roem. Claire probeert te ontspannen. De volgende dag bekent een wat gezondere Justine aan Claire dat ze bepaalde dingen gewoon "weet" - zoals het aantal bonen in de fles bij haar huwelijksreceptie en dat de aarde en Melancholia elkaar daadwerkelijk zullen vernietigen. Bovendien zegt Justine: dit is een goede zaak omdat de aarde slecht is. Die nacht passeert Melancholia de aarde, zoals voorspeld door de wetenschappers (tot grote opluchting). De volgende dag realiseert Claire zich echter (bij gebruik van een rond apparaat gemaakt door haar zoon) dat Melancholia daadwerkelijk groter wordt en terugcirkelt - zoals voorspeld in het internetartikel. Ze raakt in paniek. Ze zoekt John, die ze dood in de stallen vindt (hij heeft doelbewust een overdosis pillen genomen). Claire realiseert zich Melancholia's aanstaande komst en laat Abraham het paard waar haar zus op gesteld is vrij. Wanneer Justine later vraagt waar John is, zegt Claire dat hij samen met Abraham naar het dorp gereden. Claire roept de rest van haar familie bij elkaar voor een heel typisch ontbijt. Justine merkt Johns afwezigheid op en twijfelt aan Claire's bedoelingen. Plotseling, als gevolg van Melancholia's nabijheid van de aarde, begint een hagelbui. Een paniekerige Claire probeert met haar zoon het landgoed te ontvluchten, maar de auto's starten niet en de golfkar stopt als ze probeert dezelfde brug over te steken die Justine eerder had geprobeerd met Abraham het paard maar die weigerde ook. Terugkerend naar het landhuis probeert Claire het onvermijdelijke te accepteren. In een privégesprek met Justine stelt Claire voor dat hun laatste act een samenkomt op het terras met wijn en muziek moet zijn. Justine wijst haar idee grof af. Opgemerkt dat Abraham ronddwaalt op het landgoed zonder enig teken van zijn vader, is Claire's zoon, Leo, bang. 'Pap zei dat er niets te doen was, zegt Leo, zich bewust van Melancholia's nabijheid. Hij wordt gerustgesteld door Justine, die zegt dat ze veilig kunnen zijn in een 'magische grot', iets wat ze tijdens de film verschillende keren had beloofd te bouwen. Ze verzamelen boomtakken om de grot te bouwen in de vorm van een tipi zonder canvas. De "magische grot" staat midden in een veld op de golfbaan. Leo, Justine en Claire zitten in de tipi, hand in hand terwijl de laatste storm begint. Leo gelooft in de magische grot en sluit zijn ogen. Claire is doodsbang en huilt hevig. Justine bekijkt ze allebei en accepteert haar lot kalm en stoïcijns. In de laatste shot; huiveren Claire, Leo en Justine in meditatieve houding terwijl Melancholia de lucht achter de tipi vult, waarna een muur van vuur door het veld passeert terwijl de planeten botsen en hen doodt als gevolg van de vuurstorm. De geluiden van de vernietiging van beide planeten galmen en roffelen terwijl het scherm zwart... D.D. voor Libertina Movie.