Rate this movie:
Om det oändliga - 2019
( About Endlessness - Over het Oneindige )
Regie: Roy Andersson
Hoofdrollen: Jessica Louthander, Anders Hellström, Bengt Bergius, Jan Eje Ferling, Martin Serner, Tatiana Delaunay, Thore Flygel, Bertil J. Nyberg, Conny Bloc, Inger Hernmyrk, Florencio Urbano, Jan Steen, Lars Sandström, Martin Serner, Kristina Ekmark, Olivia Hatamian Sjölund, Ville Elfving, Rebecka Enholm, Charlotte Åberg, Magnus Wallgren, Vanja Rosenberg...
Scenario: Roy Andersson
Muziek: Robert Hefter, Henrik Skram
Montage: Johan Carlsson, Kalle Boman, Roy Andersson
Cinematografie: Gergely Pálos
Première: 2019
Genre: Art- movie, Surrealistisch, Drama
Speelduur: 78 min.
Taal: Zweeds
Land: Zweden, Duitsland, Noorwegen
Opmerking: De openingsscène van de film is een ode aan het schilderij "Over the Town" (1918), van Marc Chagall.
- Recensie:
Om det oändliga – 2019
"Om det oändliga" ( NL: Over het oneindige ) is een typische Roy Andersson film en misschien wel zijn beste film. Het is poëtisch en mooi maar ook ongewoon rechttoe rechtaan. Hoewel typisch Andersson blijft de schoonheid van de beelden nog steeds verbazen en verwonderen. De scènes zijn aan de oppervlakte behoorlijk uitgekleed, maar toch gedetailleerd en veelzijdig. Elke scène ziet eruit als een zorgvuldig gearrangeerde experimentele opstelling waarbij het gebruik van zachte pastelkleuren zorgt voor een onwezenlijk gevoel wat in overeenstemming is met de bleke make-up gezichten van Andersson's protagonisten. Straten en pleinen zijn zonder bomen wat een uitzonderlijke steriele aanblik bevordert waardoor je als toeschouwer tevergeefs zoekt naar groen.
De film bevat geen verhaal en bestaat uit een reeks schetsen die onderling niets met elkaar te maken hebben behalve dat ze allemaal ingeleid worden door één en dezelfde hemelse feeën voice over, steevast beginnen met: "Ik kende een man..." of "Ik kende een vrouw die..." enz.
Volgens de filmmaker is het verbindende thema de kwetsbaarheid van mensen. Het kan op zeer banale momenten zich voortdoen zoals in de scénes waarin een vrouw een schoenhak verliest in een stationshal en niet weet hoe ze verder moet, drie jonge vrouwen zich verheugen en dansen, een barbezoeker die geniet van champagne of een jonge man die toegeeft aan een plotselinge hoop . Maar het kan zich ook voordoen op onbeschermde en ernstige momenten zoals de scénes waar we het verdriet van een ouder echtpaar bij het graf van hun zoon meemaken, of tijdens de mars van verslagen soldaten op weg naar een gevangeniskamp, wat dan weer fel afsteekt tegenover het banale. Kortom “Om det oändliga” is een geslaagde en ontroerende reflectie op het leven die zowel een glimlach als een traan kan opwekken.
D.D. voor Libertina Movie.
- Verhaallijn:
Verhaallijn: Om det oändliga - 2019 ( About Endlessness - Over het Oneindige )
De film bestaat uit een collage van cellen die een weerspiegelen van het mens zijn, zowel in haar mooiheid als haar lieflijkheid en tegenspoed.
De lucht is zwaar en grijs wanneer een priester door de straten dwaalt, zijn handen diep in zijn zakken, zijn ogen rusteloos. Hij heeft gebeden, gesmeekt en gewacht maar de stilte van boven antwoordt niet. In een kleine kroeg aan de rand van de stad neemt hij een slok wijn, niet als sacrament, maar als troost. “Mijn geloof is verdwenen,” mompelt hij tegen de barman, die hem slechts aankijkt, zonder oordeel, zonder woorden.
Aan de overkant van de stad zit een jongeman op een stoel bij de kapper. Zijn hart bonkt luider dan de schaar die ritmisch door zijn haar snijdt. De kapster heeft een glimlach die zonlicht vangt en ogen waarin een wereld schuilt die hij nooit durft binnen te gaan. Hij zegt niets, staart slechts naar haar handen terwijl ze werken. Als hij later opstaat en naar de deur loopt, voelt hij de zwaarte van woorden die hij nooit heeft uitgesproken.
Een vader en een dochter lopen door de straten, de regen tikt zachtjes op hun jassen. Hij knielt neer, strikt haar schoenveters terwijl ze ongeduldig wiebelt. “We zijn bijna bij het feest,” zegt ze, haar stem gevuld met verwachting. De vader kijkt op, zijn blik warm en melancholisch. Hij denkt aan alle keren dat hij haar zo heeft geholpen, en vraagt zich af wanneer ze haar schoenen zelf zal leren strikken.
Hoog boven de ruïnes van Keulen zweeft een stel, hun handen in elkaar verstrengeld. De stad onder hen is verwoest, een litteken op de geschiedenis, maar zij drijven gewichtloos door de tijd, niet gebonden aan wat is geweest. “Denk je dat liefde eeuwig is?” vraagt de vrouw. De man kijkt naar haar en glimlacht. “Misschien net zo eeuwig als wij nu zijn.”
In een verre kamer, in een verloren oorlog, stapt een soldaat uit een trein. Zijn schouders zijn zwaar, zijn gedachten nog zwaarder. De wereld is veranderd, maar hij weet niet of hij daarin nog een plaats heeft. In de verte zingen stemmen een lied dat hij ooit kende, maar de woorden lijken nu vreemd, net als hijzelf.
Deze verhaallijn vangt de fragmentarische en meditatieve sfeer van de film.
D.D. voor Libertina Movie.
(Foto boven) Om det oändliga – 2019: hilarische scène in de supermakt bij de visboer.
Trailer:
Andere films van regisseur Roy Andersson (S) op Libertina Movie:
- Om det oändliga - 2019
Reacties
Reactie plaatsen